Zelene skulpture su jedan od najljepših ukrasa u vrtovima,
parkovima i drugim površinama. Napravljene od raznog cvijeća, žbunja i lišća. Predstavljaju
i način umjetničkog izražavanja koji se naziva „Topijarna umjetnost“.
Pri izboru biljaka za izradu topijara, prije svega, neophodno je poznavati način i brzinu njihovog rasta. Tradicionalno, koriste se zimzelene vrste sporijeg i gustog rasta, otporne na intenzivno obrezivanje. Brzorastuće, posebno listopadne biljke, iako se mogu koristiti, nisu najpogodniji izbor, jer za kratko vrijeme izgube željeni oblik. Jedan od najkorištenijih i najpogodnijih za oblikovanje je šimšir. Neizostavni su i četinari nižeg rasta, kao što su mnogobrojni varijeteti tuja, tisa, čempresa, kleka, kao i drugo zimzeleno drveće: božikovina, lovor višnja, japanska kurika. Među puzavicama, za topijarno oblikovanje najzastupljeniji je bršljan. Dodatan estetski efekt, u zavisnosti od veličine i oblika zelene skulpture, može se postići ako se uz njih posade cvjetnice i ukrasne trave.
Topijarnim
oblikovanjem mogu se dobiti najrazličitije figure, počev od najjednostavnijih,
geometrijskog oblika, kao što su kocke, kupe, kugle i spirale, pa do skulptura
ljudi, životinja, predmeta i apstraktnih motiva. Nekada su vrtlari, da bi
postigli željenu formu, uz strpljivost, morali da se pouzdaju i u svoju
vještinu, a danas je oblikovanje znatno olakšano, jer se koriste kalupi -
žičane konstrukcije. Mlade biljke se sade unutar kalupa, a kada dovoljno
izrastu i njihove krošnje prekriju kalup, obrezuju se prema njegovom obliku. U
odnosu na oblikovanje zasnovano na slobodnoj procjeni, oblikovanje pomoću
kalupa sprečava greške, koje bi umanjile ljepotu skulpture.
Trajnost
topijara uslovljena je životnim vijekom biljke od koje je napravljen, ali i od
intenziteta održavanja. Ako se zanemare, vrlo brzo gube oblik. Topijarno
oblikovane biljke su osjetljive na vjetrove i snježne padavine, što ponekad
prouzrokuje lomljenje grana ili deformacije oblika. Zato je od važnosti, ako
postoji mogućnost, osigurati im položaje zaštićene od jakih udara vjetrova i
redovno otresati snijeg s njih. Zalijevanje i prehrana primjenjuju se prema
vrsti od koje je topijar napravljen. Po pravilu, s formiranjem oblika počinje
se dok je biljka još mlada i elastična, i često je potrebno nekoliko godina da
bi se postigao željeni oblik. Formirana zelena skulptura zahtjeva stalno
obrezivanje više puta tokom vegetacione sezone, s tim što je potrebno
izbjegavati rezidbu u kasnu jesen, da novoizrasli izdanci ne bi nastradati od
mraza.
