Ludvig van Betoven (Ludwig van Beethoven) se rodio 1770. godine u Bonu. Potiče iz porodice flamanskog porjekla. Prvi učitelj mu je bio njegov otac Johan, koji je bio dvorski tenorista u Bonu. Od nekolicine prijatelja koji su ga podučavali, Betoven se upoznao sa njemačkom muzikom, književnošću pa i filozofijom. No, ipak ga je najviše zainteresovala muzika i sviranje. Već 1782. godine Betoven učestvuje u Bonskoj dvorskoj kapeli kao orguljaš, a 1789. kao violista. U tom periodu nastaju njegove prve kompozicije kako klavirske tako i vokalne.
Godine 1792. ovaj njemački kompozitor odlazi u Beč, gdje studira kod Haydna, Shenka i Albrechtsbergera (teoriju). Odlučio je da zauvijek ostane u Beču, gdje će živjeti kao slobodni umjetnik. Počeo je da upoznaje ljude koji će mu kasnije postajati bliski prijatelji. Oni su poticali iz dosta aristokratskih porodica. Betoven je počeo da svira na salonima i među poznatijim osobama kao pijanistički virtuoz. Njegovu muziku su u to vrijeme slušali mnogi knezovi i nadvojvode i njoj se divili. 1795. godine štampa svoje prve kompozicije, a svojim pijanističkim koncertima u Pragu i Berlinu stiče sve veći broj poklonika.
Do 1800. komponuje uglavnom djela za klavir i za raznovrsne komorne sastave, a pristupa i stvaranju simfonija od kojih je najpoznatija IX simfonija u d-molu koju je radio sa solistima na Schillerov tekst „Ode radosti.“
Njegov najveći stvaralački period obilježila je bolest. Postepeno gubi sluh da bi u 26. godini bolest dostigla vrhunac i Betoven do kraja života ostaje potpuno gluh. 1815. godine je posljednji put svirao. Umro je 1827. godine u Beču.
Betoven je, poslije Haydna i Mozarta, treći i posljednji veliki majstor bečke klasike. Betovenov život i umjetnost očito predstavlja individualni slobodni duh. U elementarnoj snazi njegovog muzičkog izraza progovara novi tip čovjeka građanskog vijeka. Njegova umjetnička etika zasniva se na demokratičnosti, humanosti, umjetničke istine i slobode. U Betovenovom muzičkom opusu težište je na sonantno oblikovanoj instrumentalnoj muzici, a na tom području izdvajaju se tri grupe djela: 32 klavirske sonate, 16 gudačkih kvarteta i 9 simfonija. Polazeći od klasične sonatne forme, Betoven je postepeno formalno i sadržajno proširuje i preobražava prožimajući je dramatičnim akcentima, obogaćujući je elementima slobodne fantazije i polifonije.
Betovenova muzika je uticala na mnoge kasnije kompozitore kao što su Mendelssohn, Schuman, Brahms i Wagner koji su išli putevima njegove muzike. Takođe u Betovenovoj muzici javljaju se i romantični dijelovi. Uprkos svemu tome ostao je pravi klasik, a njegova izvanredno urađena muzička djela se slušaju i danas.
MISLI
- Nema ničeg ljepšeg nego približiti se božanstvu i na ljudsku rasu rasuti zrake.
- Muzika je kao san. Onaj koji ne mogu da čujem.
- Prava umjetnost ostaje za vječnost.
- Ništa me više ne zgražava, nego moje vlastite greške.
- Muzika je posrednik između duhovnog i osjećajnog života.
- Muzika je otkriće veće od sve mudrosti i filozofije.
- Što sam ako se usporedim sa svemirom.
- Ovdje postoji i postojaće hiljade prinčeva; ali je samo jedan Betoven.
- Odličan umjetnik je najvrednije blago nacije.
- Hiljade zvukova, buke i oluje se nalazilo u meni dok ih nisam iskomponovao na papiru.